ჩვენი კავშირი ინტერნეტით შედგა, რადიოს გულშემატკივრების უამრავ წერილებს შორის ერთი საინტერესო წერილი მივიღეთ. ოკეანის გაღმიდან „ეული“ ბიჭი გვწერდა. გვიყვებოდა თავის მუსიკალური კარიერის შესახებ. მისი საქმიანობით დავინტერესდით და მიმოწერის შედეგად ქართველი ემიგრანტის შესახებ ამომწურავი ინფორმაცია მივიღეთ. ბათუმელი რეპერი თურმე დიდი ხანია ამერიკაში, მონტანას შტატში ცხოვრობს და იქაური შოუბიზნესის აქტიური წევრია. მისი პირველი ინგლისურენოვანი ალბომი ამერიკაში 2006 წელს გამოვიდა, ახლა კი აქტიურად მიმდინარეობს მუშობა მეორე ალბომზე, რომელიც მთლიანად ქართულენოვანი იქნება. ქართველი რეპერი(შაქრო კალანდაძე) ამერიკაში საინტერესო ცხოვრებით ცხოვრობს, გამოდის ჰიპ–ჰოპ კონცერტებზე ცნობილ რეპერებთან ერთად, ემზადება გრანდიოზული შოუსთვის და საინტერესო გეგმები აქვს, რომელიც ქველმოქმედებას უკავშირდება. ინტერვიუ ინტერნეტით შედგა, ახლა კი ჩვენი საიტის მეშვეობით უცნობ „ეული“-ს უამრავი ადამიანი გაიცნობს.

რატომ ფსევდონიმი ეული?
განდეგილი არ გეგონოთ, ჩემ საყვარელ საქმეს ვაკეთებ ისე, რომ ჩემი ეროვნების ადამიანი აქ არ მეხმარება, მხოლოდ ამიტომ ეული. ეს „რეპ-ნიკი“ 6 წელია რაც თან მდევს...

როგორ ვითარდებოდა შენი შემოქმედება მანამ, სანამ ამერიკაში წახვიდოდი?
მუსიკალური კარიერა დავიწყე სკოლიდან, ეს ის დრო იყო, როდესაც პირველად შევიგრძენი რითმები, მუზა მერჩოდა, იბადებოდა სიტყვები, ყოველი ახალი ნოტი რაღაცას მანიშნებდა. არ იყო ჯგუფი, უბრალოდ რამოდენიმე ადამიანს ერთი ხედვა გვქონდა და რეპი იქცა ჩვენი აზრების და იდეების რითმულ გამომხატველად. ცოტა ხნის შემდეგ, შევქმენი პირველი ჯგუფი სახელწოდებით „DEAD ROSE“, რომელიც შედგებოდა ორი წევრისაგან: მე და პაატა დუმბაძე (ამჟამად ჩემი მენეჯერი). ჯგუფის მოღვაწეობის დროს ჩაიწერა ორი სიმღერა: „ნუ იქნები კანიბალი“ და „იყიდება საქართველო“. შემდეგ ერთი წლით გავემგზავრე ამერიკაში და როცა დავბრუნდი მე და ლევან კაკაბაძემ (ტაბუ) შევქმენით პროექტი სახელწოდებით „A cappella“ და გამოვიდა დემო ალბომი, რომლის პრეზენტაცია მოხდა 2002 წელს.

რამდენი წელია, რაც ამერიკაში ხარ და როგორ ააწყვე ოკეანის გაღმა კარიერა?
შტატებში უკვე ექვსი წელია ვიმყოფები. პირველ წელს სერიოზული თითქმის არაფერი მომხდარა ჩემს კარიერაში, უბრალოდ ვეძებდი გზებს... შემდეგ გავიცანი ისეთი ადამიანები, რომლებიც სიამოვნებით დამეხმარნენ. ერთი ჰიპ-ჰოპ ლეიბლი დაინტერესდა ჩემით. შემდეგ დავიწყე პირველ ინგლისურ ანდერგრაუნდ ალბომზე მუშაობა, პარალელურად ვხსნიდი სხვადასხვა ჰიპ-ჰოპ შოუებს. გავხსენი „Digital Underground“-ის წევრის Shok G-ს კონცერტი, ეს იყო „2 Pac „-ის პირველი ჯგუფი, ამას მოყვა „E-40“, შემდეგ „Young Buck“-ის კონცერტი, რომელიც „G-unit“-ის წევრია, ასევე გავხსენი ძალიან ცნობილი ანდერგრაუნდ ჯგუფის Zion-I-ს კონცერტი.

შენი პირველი ალბომის შესახებ მოგვიყევი, რა რეპერტუარი შევიდა მასში?
ჩემი პირველი ინგლისური ალბომი სახელწოდებით „International Business“ გამოვიდა 2006 წლის მაისში. ალბომში შევიდა ათი სიმღერა, რომელთაგანაც ოთხი დუეტია. ალბომის გამოსვლის შემდეგ ჩავატარე საპრეზენტაციო ფართი “ჰიპ-ჰოპ ნაით კლუბ“–ში. რაოდენობით ყველაზე მეტი CD მონტანასა და საფრანგეთში გაიყიდა.

ფანების სიმრავლეზე რას გვეტყვი და საერთოდ რამდენად შემოსავლიანი რეპერი ხარ?
საკმაოდ ბევრი ფანი მყავს აქ, ძალიან მოსწონთ ჩემი აქცენტი რეპვის დროს. რაც შეეხება შემოსავალს – იმდენად შემოსავლიანი, რომ ამ საქმით თავს ვირჩენ.

მოდი, რომელიმე კონცერტი გაიხსენე, რომელიც განსაკუთრებით დაგამახსოვრდა...
პირველი კონცერტი, რომელიც ამერიკაში გავხსენი იყო ანდერგრაუნდ ჰიპ-ჰოპ ჯგუფის „Zion I“-ს კონცერტი სამი სიმღერით, მსმენელს ძალიან მოვეწონე, როცა გამოსვლა დავასრულე, კვლავ სცენაზე მიხმობდნენ და მთხოვდნენ, რომ კიდევ რამე შემესრულებინა მათთვის. მოეწონათ როგორც გამოსვლა, ასევე სიმღერებიც. ეს გამოსვლა მართლაც განსაკუთრებით დამამახსოვრდა.

გერლფრენდი თუ გყავს?
კი მყავს. 26 წლისაა. ნახევრად გერმანელი და ნახევრად იტალიელია, მაგრამ მონტანაში დაიბადა და გაიზარდა. დაამთავრა ფსიქოლოგიის ფაკულტეტი და ახლა მაგისტრატურას გადის.

როგორია ამერიკელი რეპერების ცხოვრების წესი?
ცხოვრების ტემპი ძალზედ ჩვეულებრივია. რაც აქაური რეპერების ტექსტებშია ასახული ვითარებები, მოვლენები და ა.შ. ისე არ ცხოვრობენ (ზოგიერთის გარდა). ჩვეულებრივად მუშაობენ სტუდიაში, აკეთებენ შოუებს და მათთან ერთად ფულს. როგორც ასეთი კრიმინალები არ არიან და რომც იყოს, არ გამოვა და იტყვის, რომ კრიმინალია. ეს ჰიპ-ჰოპ-ის ერთ-ერთი მნიშვნელოვანი ატრიბუტია. ეს არის იმიჯი, რომ გაიყიდოს დისკი. მსმენელს სიამოვნებს და ყველაფერი მსმენელზეა დამოკიდებული.

ქართველ რეპერებზე რას იტყვი?
საქართველოში პირიქითაა. უმეტესობა ქართველთა რეპერებისა ბაძავენ ამერიკელ რეპერებს. არ ქმნიან ისეთ პროდუქტს, რამაც შეიძლება ქართველი მსმენელის ყურადღება მიიქციოს. რეპი სოციალური და რეალური მუსიკის მიმდინარეობაა, რასაც ბევრი ქართველი ვითომდა რეპერი არ ითვალისწინებს, რადგანაც მათ რეპი მონოტონური რითმების ნაკრებად წარმოუდგენიათ, ამიტომაც არ აფასებენ რეპს საქართველოში. მარტივ მაგალითს მოვიყვან. ტექსტებში ხშირად გვესმის ისეთი სიტყვები, როგორიცაა „ნაშები“, ნარკოტიკი, იარაღი და ა.შ. ასეთი ტექსტების ავტორებს ხშირად ქალი „არ შეუბამთ“, ნარკოტიკული საშუალებებით ცხვირის ნესტოები არ გავსებიათ და იარაღის სროლას თავი გავანებოთ, გადატენილიც არ ექნებათ, ბევრს კიდე ნანახი. ამიტომ, უნდა შევეხოთ ისეთ პრობლემებს, რომლებსაც შევხებივართ და ჩვენს თავს გადამხდარა.

ქუჩა, ნარკოტიკები და ა.შ. ეს ხომ რეპერების ცხოვრების განუყრელი წესებია, შენ ეტანები ნარკოტიკს?
წესებს რაც შეეხება, რეპში წესები არ არსებობს, არც არავის დაუკანონებია და არც არავის დაუცავს. ნარკოტიკებს რაც შეეხება, ჩემი ნარკოტიკი რეპია და სხვა ნარკოტიკთან შეხება არ მაქვს.

როგორც მითხარი, ქართულენოვან ალბომზე მუშაობ, როდის იხილავს ის დღის სინათლეს?
ჩემი პირველი ქართული სადებიუტო ალბომი – სახელწოდებით “დაკარგული ბავშვობა“ მთლიანად ქართულენოვანი იქნება, რომლის გამოსვლაც დაგეგმილია 2008 წლის იანვრისთვის. პირველი სიმღერა, რომელიც უკვე გამოვიდა, არის „ტკივილი“, რომელიც აღწერს ქართველ ემიგრანტთა ცხოვრებას. სიმღერას შეგიძლიათ მოუსმინოთ მისამართზე www.euli.ge სულ მალე გამოვა მეორე სიმღერაც. ალბომი გაიყიდება როგორც საქართველოში, ასევე ამერიკაში ნიუ-იორკის შტატში.

სამომავლოდ რა გეგმები გაქვს?
მაქვს დაგეგმილი დიდი შოუ, რომელიც ჩატარდება 2008 წელს შტატ ნიუ-იორკში, რომელიც მიეძღვნება ჩემს სოლო ალბომს. ვიმეორებ, ეს იქნება შოუ და არა კონცერტი. მინდა გავხსნა ეული-ს ბავშვთა ფონდი, რომელიც დაეხმარება უპატრონო ბავშვებს. ფონდის საქმიანობა დაიწყება ბათუმიდან და გავრცელდება მთელი საქართველოს მასშტაბით. ამ პროექტზე მუშაობა უკვე დაწყებულია. ფონდის სლოგანია: „არასოდეს დაგავიწყდეს ღიმილის ფასი, ბავშვები, პატარები, ანგელოზთა დასი.“

საქართველოში თუ აპირებ ვიზიტს უახლოეს მომავალში და საერთოდ, როდის დაუბრუნდები ფესვებს?
ვგეგმავ ჩამოსვლას 2007 წლის 28 დეკემბრისთვის სამი კვირით. რაც შეეხება სრულ დაბრუნებას, ამას დრო გვიჩვენებს. ერთს გეტყვით, არ ვაპირებ მოვწყდე ჩემს ფესვებს.